Materiały do ćwiczenia 3

Śródpiersie

Śródpiersie górne

  • Ograniczone od góry przez: górny otwór klatki piersiowej
  • Ograniczone od dołu przez: płaszczyznę biegnącą przez kąt mostka i dolny brzeg kręgu Th4 (czyli czwartego piersiowego).
  • Podzielone na trzy części: przednią, środkową i tylną.

Śródpiersie przednie

  • Zlokalizowane pomiędzy trzonem mostka a osierdziem włóknistym (osierdzie to worek otaczający serce, patrz dalej).

Śródpiersie tylne

  • Zlokalizowane pomiędzy trzonami kręgów a osierdziem włóknistym.

Śródpiersie środkowe

Zlokalizowane pomiędzy śródpiersiem przednim i tylnym.


  1. Łuk aorty i jego gałęzie
  2. Aorta zstępująca
  3. Nerwy: lewy przeponowy, lewy błędny i nerwy trzewne
  4. Pień współczulny
  5. Korzeń płuca lewego
  6. Przełyk

  1. Łuk żyły nieparzystej
  2. Żyły: główna górna i nieparzysta
  3. Nerwy: prawy przeponowy, prawy błędny i nerwy trzewne
  4. Pień współczulny
  5. Korzeń płuca prawego
  6. Przełyk i tchawica

Do zapamiętania przede wszystkim: w śródpiersiu górnym w jego tylnej części znajduje się: tchawica, przełyk i przewód piersiowy.

Część przednia
  1. Grasica
  2. Tętnice piersiowe wewnętrzne
  3. Żyły piersiowe wewnętrzne
Część środkowa
  1. Łuk aorty i odchodzący od niego pień ramienno-głowowy
  2. Żyły ramienno-głowowe
  3. Żyła główna górna
  4. Tętnica szyjna wspólna lewa
  5. Tętnica podobojczykowa lewa
  6. Nerwy przeponowe
Część tylna
  1. Tchawica
  2. Przełyk
  3. Łuk żyły nieparzystej
  4. Nerwy błędne
  5. Nerwy krtaniowe wsteczne
  6. Splot sercowy
  7. Pnie współczulne
  8. Przewód piersiowy
  9. Węzły chłonne
  1. Tętnice piersiowe wewnętrzne
  2. Żyły piersiowe wewnętrzne
  3. Węzły chłonne

Tutaj najważniejsze do zapamiętania jest serce i naczynia z sercem związane: uchodzące do przedsionków i wychodzące z komór (wytłuszczone poniżej). Proszę też zapamiętać, że znajdują się tu oskrzela główne.

  1. Serce
  2. Aorta wstępująca
  3. Pień i tętnice płucne
  4. Żyły płucne
  5. Żyła główna górna i dolna
  6. Żyła nieparzysta
  7. Rozdwojenie tchawicy
  8. Oskrzela główne
  9. Nerwy przeponowe
  10. Splot sercowy
  11. Węzły chłonne
  1. Przełyk
  2. Aorta zstępująca
  3. Żyła nieparzysta krótka
  4. Nerwy błędne
  5. Splot przełykowy
  6. Pnie współczulne
  7. Nerwy trzewne
  8. Przewód piersiowy
  9. Węzły chłonne

Serce posiada: podstawę, koniuszek, cztery powierzchnie i cztery brzegi.

Podstawa skierowana jest ku górze i na prawo.

Podstawa serca utworzona jest głównie przez lewy przedsionek. Jest miejscem wejścia/wyjścia dużych naczyń serca: aorty wstępującej, pnia płucnego i żyły głównej dolnej).

Koniuszek skierowany jest ku dołowi i na lewo.

Koniuszek serca utworzony jest przez lewą komorę i położony na wysokości 5 przestrzeni międzyżebrowej lewej (czyli pomiędzy 5 i 6 żebrem lewym).

  1. Powierzchnia przednia (mostkowo-żebrowa). Utworzona jest głównie przez komorę prawą.
  2. Powierzchnia dolna (przeponowa). Spoczywa na przeponie. Utworzona głównie przez komorę lewą i komorę prawą.
  3. Powierzchnia płucna lewa. Utworzona głównie przez lewą komorę.
  4. Powierzchnia płucna prawa. Utworzona głównie przez prawy przedsionek.
  1. Brzeg prawy. Utworzony przez prawy przedsionek.
  2. Brzeg lewy. Utworzony przez lewą komorę.
  3. Brzeg górny. Jest to miejsce wejścia/wyjścia dużych naczyń serca. Utworzony przez prawe i lewe uszko* i górną część prawej komory.
  4. Brzeg dolny. Utworzony przez komorę prawą i częściowo komorę lewą.

Otrzymuje krew żył głównych: górnej i dolnej oraz z zatoki wieńcowej. Jest to krew odtlenowana.

Jest większy od lewego przedsionka, ale jego ściany są cieńsze.

Pomiędzy prawym przedsionkiem i prawą komorą znajduje się zastawka trójdzielna (przedsionkowo-komorowa prawa). Zastawka przyczepiona jest poprzez struny ścięgniste do trzech mięśni brodawkowatych.

Prowadzi krew do pnia płucnego poprzez stożek tętniczy.

Ściany tej komory są znacznie cieńsze od ścian komory lewej (ze względu na niższe ciśnienie krwi tu panujące).

Lewy przedsionek jest mniejszy od prawego, ale ma grubsze ściany.

Ze wszystkich jam serca, lewy przedsionek znajduje się najbardziej z tyłu.

Jego ścianka dolna jest niemal gładka, za wyjątkiem uszka, gdzie są mięśnie grzebieniaste.

W lewym przedsionku ujście znajdują cztery żyły płucne.

Pomiędzy lewym przedsionkiem i lewą komorą znajduje się zastawka dwudzielna (przedsionkowo-komorowa lewa).

Ściana grubsza niż w komorze prawej. Lewa komora jest dłuższa i węższa od komory prawej.

Dzieli się na część górną z zatoką aorty i właściwą komorę.

Zawiera 2 mięśnie brodawkowate, do których przyczepia się zastawka dwudzielna.

Lewa komora oddaje krew do aorty (tętnicy głównej).


Są to zastawki omówione wyżej (dwudzielna i trójdzielna).

Zapobiegają cofaniu się krwi z komór do przedsionków.

  • Zastawka aorty: znajduje się między komorą lewą i aortą.
  • Zastawka pnia płucnego: znajduje się między prawą komorą i pniem płucnym.

Tego typu zastawki uniemożliwiają się cofanie się krwi z w/w naczyń do komór.


  1. Nasierdzie: warstwa zewnętrzna, stanowi blaszkę trzewną osierdzia surowiczego.
  2. Mięsień sercowy: warstwa mięśniowa.
  3. Wsierdzie: warstwa wewnętrzna.
  • Serce znajduje się w jamie osierdziowej, w worku osierdziowym.
  • Położone jest powyżej przepony, w śródpiersiu środkowym, na wysokości od 2 do 5 lub 6 żebra.
  • Położone do przodu od kręgosłupa
  • Położone ku tyłowi od mostka
  • Położone na lewo od linii pośrodkowej (biegnącej pionowo przez środek ciała).
  • Za unerwienie serca odpowiada splot sercowy. Do splotu sercowego docierają:
    • Włókna nerwu błędnego (lewego i prawego).
    • Włókna pnia współczulnego.
  • Serce jest pobudzane przez układ współczulny (dotyczy na przykład zwiększenia częstości skurczów).
  • Serce jest hamowane przez układ przywspółczulny (dotyczy na przykład obniżenia częstości skurczów).

Tutaj bardzo ważne jest, żeby rozróżnić naczynia odprowadzające krew z serca od naczyń zaopatrujących samo serce.

Tętnice odprowadzające krew z serca:
  1. Aorta wstępująca
  2. Pień płucny
Naczynia zaopatrujące serce:
  1. Tętnice wieńcowe: prawa i lewa
  • Odchodzi z lewej zatoki aorty
  • Zaopatruje (dostarcza krew) głównie lewy przedsionek i lewą komorę. Zaopatruje też pęczek przedsionkowo komorowy.
  • Odchodzi z prawej zatoki aorty.
  • Zaopatruje przedsionek prawy i komorę prawą. Zaopatruje też węzeł zatokowo-przedsionkowy i węzeł przedsionkowo-komorowy.

Tutaj bardzo ważne jest, żeby rozróżnić naczynia doprowadzające krew do serca od naczyń zaopatrujących samo serce.

Żyły doprowadzające krew do serca:
  1. Żyły główne: górna i dolna
  2. Żyły płucne: prawe i lewe
Żyły zaopatrujące serce (odbierające krew z tętnic wieńcowych):
  1. Trzy żyły sercowe: mała, średnia i wielka
  2. Żyła tylna komory lewej
  3. Żyła skośna przedsionka lewego

Aorta jest największą tętnicą człowieka. Odchodzi od lewej komory serca.

Części aorty:

Odcinek początkowy, biegnie w obrębie worka osierdziowego.

Tuż nad zastawką aorty (należącą do zastawek półksiężycowatych) odchodzą tętnice wieńcowe.

To jako ciekawostka: w prawej ścianie tej części znajduje się poszerzenie, tzw. zatoka czwarta, przyjmująca uderzenie strumienia krwi przy każdym skurczu serca. W tym miejscu najczęściej tworzy się tętniak aorty.

Od łuku aorty odchodzą ważne tętnice:

Proszę zwrócić uwagę na kolejność tętnic odchodzących od łuku aorty. Prawe tętnice (podobojczykowa prawa i wspólna prawa) rozpoczynają się pniem ramienno-głowowym.

Rozpoczyna się za łukiem aorty (na wysokości kręgu piersiowego 3 lub 4 (Th3 lub Th4). Przebiega po lewej stronie kręgosłupa.

Kończy się w w rozworze aorty w przeponie.

Ta część aorty oddaje gałęzie związane z unaczynieniem śródpiersia oraz płuc.

  1. Gałęzie oskrzelowe (tętnice odżywcze płuc – to bardzo ważne, żeby nie pomylić ich z z krwiobiegiem płucnym)
  2. Gałęzie osierdziowe
  3. Gałęzie przełykowe
  4. Gałęzie śródpiersiowe
  5. Tętnice międzyżebrowe
  6. Tętnice przeponowe górne

Część brzuszna aorty obowiązuje dopiero przy kolokwium 2.

Rozpoczyna się w rozworze aorty w przeponie i kończy się, oddając tętnice biodrowe wspólne i tętnicę krzyżową pośrodkową (ta ostatnia jest przedłużeniem aorty).

Oddaje gałęzie opisane części skryptu “część brzuszna aorty” dotyczącej jamy brzusznej.

Żyła główna górna

  • Zbiera krew z górnej połowy ciała (nadprzeponowej).
  • Powstaje z połączenia dwóch żył ramienno-głowowych (są to więc dopływy żyły głównej górnej). Do żyły głównej górnej dochodzi też żyła nieparzysta.
  • Kończy się w prawym przedsionku serca.

Żyła główna dolna

  • Zbiera krew z dolnej połowy ciała (podprzeponowej).
  • Powstaje z połączenia żył biodrowych wspólnych.
  • Kończy się w prawym przedsionku serca.

Dopływy żyły głównej dolnej opisane są części skryptu dotyczącej jamy brzusznej.

Żyła główna dolna obowiązuje dopiero przy kolokwium 2.

Żyła nieparzysta

Zawiera liczne dopływy odbierające krew ze śródpiersia i płuc (żyły przełykowe, osierdziowe, śródpiersiowe). Dopływami są też żyła nieparzysta krótka i żyła nieparzysta krótka dodatkowa.

Rozpoczyna się nad przeponą w miejscu połączenia dwóch korzeni, zewnętrznego i wewnętrznego.

Kończy się uchodząc do żyły głównej górnej.

Pień współczulny to szereg połączonych ze sobą zwojów nerwowych.

Przebiega po obu stronach kręgosłupa.

Zawiera cztery części: szyjną, piersiową, brzuszną i miedniczną.

Przewód piersiowy jest największym naczyniem chłonnym człowieka. Zbiera większą część limfy (chłonki) organizmu.

Rozpoczyna się w jamie brzusznej zbiornikiem mleczu.

Przechodzi przez przeponę wraz z aortą (przez rozwór aorty). Powyżej przepony przebiega obok aorty i żyły nieparzystej.

Przewód uchodzi do żyły szyjnej wewnętrznej, podobojczykowej lub ramienno-głowowej – jest to zmienne.

Grasica jest gruczołem należącym do układu limfatycznego (jest jego narządem pierwotnym).

Znajduje się w śródpiersiu górnym.

Kontroluje rozwój pozostałych tkanek limfatycznych (takich jak węzły chłonne i śledziona).

Jest niezbędna dla rozwoju odporności.

Górne drogi oddechowe

Jama nosowa kontekście dróg oddechowych zapewnia ogrzanie i oczyszczenie powietrza trafiającego do dalszych odcinków dróg oddechowych.

Szczegółowe informacje dotyczące jamy nosowej wymagane są dopiero do kolokwium 3.

Szczegółowe informacje dotyczące gardła obowiązują do kolokwium 2. Do pierwszego kolokwium wystarczająca jest informacja, że gardło należy do górnych dróg oddechowych.

UWAGA! Krtań w części źródeł zaliczana jest do dróg oddechowych dolnych.

Krtań łączy się z gardłem za pomocą wejścia do krtani.

Zawieszona jest na kości gnykowej (zaliczanej do kości czaszki) przy pomocy błony tarczowo-gnykowej.

Krtań zawiera narząd głosu, czyli głośnię.

  • Nieparzyste:
    1. Tarczowata. Tworzy charakterystyczne uwypuklenie (wyniosłość krtaniową) zwane “jabłkiem Adama”
    2. Pierścieniowata
    3. Nagłośniowa. Zamyka wejście do krtani (np. podczas połykania), dzięki naciskowi nasady języka.
  • Parzyste
    1. Nalewkowate
    2. Rożkowate
    3. Klinowate
    4. Trzeszczkowate (niestałe)

Jama krtani składa się z trzech pięter:

  1. Przedsionek krtani
  2. Jama pośrednia krtani
    • Głośnia i szpara głośni
    • Fałdy przedsionkowe
    • Fałdy głosowe
    • Kieszonka krtaniowa
  3. Jama podgłośniowa. Kończy się przy pierwszym pierścieniu tchawicy.

Mięśnie krtani podzielone są na:

  1. Mięśnie zwężające szparę głośni
  2. Mięsień rozszerzający szparę głośni (jest tylko jeden: nalewkowo-gnykowy tylny)
  3. Mięśnie napinające fałdy głosowe
  4. Mięśnie rozluźniające fałdy głosowe

Unerwienie krtani:

  • Dwie gałęzie nerwu błędnego
    • Nerw krtaniowy górny
    • Nerw krtaniowy dolny

Dolne drogi oddechowe

Tchawica zapewnia dopływ powietrza do płuc.

Zawiera 16-20 chrząstek tchawiczych które zapewniają utrzymanie stałego przekroju tego narządu. Chrząstki są otwarte z tyłu. Tylna ściana tchawicy utworzona jest przez mięsień tchawiczy.

Na dolnym końcu tchawica dzieli się na dwa oskrzela główne: prawe i lewe.

Oskrzele główne prawe (przebiega bardziej pionowo niż oskrzele główne lewe i jest od niego grubsze, ale też krótsze). Dzieli się na:

  • Oskrzele płatowe górne prawe
  • Oskrzele płatowe środkowe
  • Oskrzele płatowe dolne prawe

Oskrzele główne lewe jest bardziej poziome niż oskrzele główne prawe, także cieńsze i dłuższe). Dzieli się na:

  • Oskrzele płatowe górne lewe
  • Oskrzele płatowe dolne lewe

Płuco jest zasadniczym narządem oddechowym. Położone w klatce piersiowej. Odbywa się tu wymiana gazowa przy udziale pęcherzyków płucnych.

Płuca zawierają składnik oskrzelowy i składnik pęcherzykowy. Składnik oskrzelowy tworzy drzewo oskrzelowe. Składnik pęcherzykowy to ogół pęcherzyków płucnych.

Każde płuco posiada: podstawę, szczyt, 3 powierzchnie i 3 brzegi.

  • Podstawa płuca: sąsiaduje z przeponą.
  • Szczyt płuca: wystaje ponad otwór górny klatki piersiowej. W trakcie badania stetoskopem osłuchuje się właśnie szczyt płuca (w dole obojczykowym).
  1. Powierzchnia żebrowa: sąsiaduje ze ścianą klatki piersiowej i jest wypukła.
  2. Powierzchnia przeponowa (czyli podstawa płuca). Sąsiaduje z przeponą, jest nieco wklęsła.
  3. Powierzchnia śródpiersiowa. Również nieco wklęsła. Zawiera wnękę płuca. Zwrócona do śródpiersia.

  1. Brzeg przedni: pomiędzy powierzchniami: żebrową i śródpiersiową. Ma ostry kształt.
  2. Brzeg tylny: znajduje się w pobliżu kręgosłupa. Ma kształt zaokrąglony.
  3. Brzeg dolny: pomiędzy powierzchniami: żebrową i przeponową. Ma ostry kształt.

Znajduje się na powierzchni śródpiersiowej.

Elementy wymienione poniżej (zawarte we wnękach płuc) tworzą korzenie płuc.

Wnęka płuca lewego zawiera:
  • wejście tętnicy płucnej lewej.
  • wejście oskrzela głównego lewego.
  • ujście żył płucnych (górnej i dolnej).
Wnęka płuca prawego zawiera:
  • wejście oskrzela płatowego górnego (nadtętniczego).
  • wejście tętnicy płucnej prawej.
  • wejście oskrzeli głównych: środkowego i dolnego.
  • ujście żył płucnych (: górnej i dolnej).

Oba płuca podzielone są głębokimi szczelinami na płaty (wyraźnie widoczne). Następnie, płuca podzielone są na segmenty, które związane są z budową drzewa oskrzelowego.

Płuco prawe
  1. Płat górny
  2. Płat środkowy
  3. Płat dolny
Płuco lewe
  1. Płat górny
  2. Płat dolny

Płaty prawego płuca oddzielone są dwiema szczelinami: skośną i poziomą.

Płaty lewego płuca oddzielone są tylko jedną szczeliną: skośną.

Tutaj należy zwrócić uwagę, że są dwa “systemy”. Dwa rodzaje unaczynienia o odmiennym przeznaczeniu: czynnościowe i odżywcze.

Unaczynienie czynnościowe:

Związane z wymianą gazową. Doprowadza krew z serca do płuc (tętnice) i odprowadza z płuc do serca (żyły). Należą tu:

  • Tętnice płucne: prawa i lewa.
  • Żyły płucne: górna i dolna w obu płucach, łącznie są więc 4 żyły płucne.

UWAGA: Tętnice płucne zawierają krew odtlenowaną, a żyły płucne zawierają krew utlenowaną!

Tętnica płucna prawa rozdziela się na trzy tętnice płatowe, a następnie na tętnice segmentowe. W przypadku tętnicy płucnej lewej schemat rozgałęzień jest zmienny.

Unaczynienie odżywcze

Są to naczynia odżywiające same płuca (podobnie jak naczynia wieńcowe odżywiają serce). Należą tu:

  • Tętnice oskrzelowe (gałęzie oskrzelowe aorty). Odchodzą od aorty. Dochodzą do oskrzeli głównych i rozgałęziają się wraz z nimi.
  • Żyły oskrzelowe. Odbierają krew z oskrzeli.

Płuca unerwione są przez:

  1. Włókna przywspółczulne nerwu błędnego
  2. Włókna pnia współczulnego.

Płuca (i opłucna) są pozbawione zakończeń nerwowych wrażliwych na ból, dlatego ból w klatce piersiowej jest zawsze związany z otaczającymi strukturami.

Opłucna jest błoną otaczającą płuca. Każde z płuc otoczone jest osobnym workiem opłucnej.

Opłucna zawiera dwie blaszki:

  1. Opłucna ścienna: styka się ze śródpiersiem i przeponą)
  2. Opłucna trzewna: pokrywa płuca i ściśle do nich przylega. Inaczej opłucna płucna).

Pomiędzy blaszkami znajduje się wypełniona płynem jama opłucnej. Płyn zmniejsza tarcie, a więc ułatwia ruchy płuc przy oddychaniu.

Dostanie się powietrza do jamy opłucnej powoduje odmę (na skutek przerwania opłucnej).